Lokale opslag lijkt te zijn uitgeschakeld in uw browser.
Voor de beste gebruikservaring, moet u lokale opslag inschakelen in uw browser.
Minerale wol in zwevende vloeren?
Mavo-dBreak Isofloat - akoestische zwevende vloersystemen
Minerale wol in zwevende vloeren
De akoestische prestaties van onze zwevende vloeren zijn zo hoog dat het aanbrengen van minerale wol in de holle ruimte slechts een zeer kleine invloed heeft op de algehele geluidsisolatie. Minerale wol kan echter wel een belangrijke rol spelen bij het verhogen van de prestaties van een lichtgewicht zwevende vloer bij lage frequenties.
In de meeste situaties verhoogt het voor 50% vullen van de holle ruimte met minerale wol de isolatie van lucht- en contactgeluid met 1dB (wat de algehele Rw betreft). Als de holle ruimte voor 100% wordt gevuld, loopt dit op tot 2 dB. Bij lichtgewicht vloeren kan echter een prestatieverbetering tot 6 dB bij 100 Hz worden gerealiseerd.
De dichtheid van de minerale wol heeft weinig invloed, omdat de minerale wol werkt als een geluiddemper in de holle ruimte (en niet als een effectieve barrière).
Bij het maken van plannen voor het aanbrengen van minerale wol moet er rekening mee worden gehouden dat er vocht onder de zwevende vloer opgesloten zou kunnen raken.
Holle ruimte volledig gevuld met minerale wol
De holle ruimte die wordt gevormd door isolatoren van Mavotrans kan volledig worden opgevuld met minerale wol met een dichtheid tot 45kg/m3. Bij een hogere dichtheid vervangt de isolatie te veel lucht in de holle ruimte en kan de luchtlaag ‘stijver’ worden. Wanneer een isolatiedichtheid van meer dan 45kg/m3 vereist is, kan de spouw worden vergroot door gebruik te maken van nietsamendrukbare vulstukken, waardoor wordt gewaarborgd dat er zich voldoende lucht in de holle ruimte bevindt om de negatieve gevolgen van het stijver worden van de luchtlaag te vermijden.
‘Stijver’ worden van de luchtlaag
Als het volume van de lucht in de holle ruimte klein is in verhouding tot het oppervlak van het zwevende element erboven, doet zich een verschijnsel met de naam ‘stijver worden van de luchtlaag’ voor. Terwijl het zwevende element trilt, drukt het de lucht in de holle ruimte samen, waardoor de lucht zich meer als een vaste stof gedraagt dan als een gas. In kleine ruimten is het effect meestal verwaarloosbaar klein, maar in grote vertrekken kan het effect de akoestische prestaties van de vloer aanzienlijk verminderen.
Akoestische tests laten zien dat luchtlagen van minder dan 35 mm moeten worden vermeden om de kans op het stijver worden van de luchtlaag te verkleinen, tenzij een ventilatie kan worden ingebouwd zonder de akoestische prestaties nadelig te beïnvloeden. Als er een zeer dichte isolatie (>45 kg/m3) wordt gebruikt, verplaatst deze de lucht in de holle ruimte, waardoor het beschikbare luchtvolume wordt beperkt. Daarom moet de hoogte van de spouw in relatie staan tot de dikte van de isolatie.
| prestaties | |||||
| hoogte holle ruimte | 25 mm | 50 mm | 75 mm | 100 mm | 150 mm |
| eigen frequentie | – | 12 Hz | 10 Hz | 8 Hz | 6 Hz |
| ΔRW / ΔLw (ongeveer) | -4/-8 | -/- | +2/+4 | +4/+7 | +6/+9 |
De isolatieprestaties van een zwevende vloer, wat betreft lucht- en contactgeluid, hangen nauw samen met de hoogte van de akoestische spouw en de eigen frequentie van de isolatoren als deze belast worden. De meest efficiënte en doelmatige oplossing wordt bereikt door zowel de spouw te vergroten als de eigen frequentie te verlagen.
De eigen frequentie kan worden verlaagd door:
- Massa toe te voegen aan het zwevende element
- Kleinere/zachtere isolatoren
- Meer ruimte tussen isolatoren
De spouw kan worden vergroot door middel van:
- Dikkere isolatoren
- Vulstukken inbouwen in de isolatoren
- Liggers bovenop de isolatoren
Persoonlijk advies
Erik Teeuwen
Senior sales engineer
